همه چیز درمورد فیبروز بینی | دکتر سعید فرهی

فیبروز بینی یکی از عوارض نادر اما مهم بعد از جراحی بینی است که می‌تواند تأثیرات قابل توجهی بر نتایج نهایی عمل و کیفیت زندگی بیمار داشته باشد. این حالت زمانی رخ می‌دهد که بافت‌های نرم بینی به دلیل ایجاد بافت‌های زائد و جای زخم‌های غیرعادی ، سفت و غیرقابل انعطاف شوند. این وضعیت ممکن است باعث تغییر شکل بینی و حتی مشکلات تنفسی گردد.
دکتر سعید فرهی ، بهترین جراح بینی بابل ، با تجربه و دانش بالا در زمینه جراحی بینی ، به بیماران خود توصیه می‌کند که با رعایت دقیق مراقبت‌های پس از عمل و پیگیری منظم ، از بروز فیبروز بینی جلوگیری کرده و نتایج مطلوبی را از جراحی خود دریافت کنند.

منظور از فیبروز بینی چیست؟

فیبروز بینی (Nasal fibrosis) به وضعیتی گفته می‌شود که در آن بافت‌های نرم بینی پس از یک دوره التهابی یا جراحی به طور غیرعادی سفت و ضخیم می‌شوند. این فرآیند به دلیل تولید بیش از حد بافت همبند و ایجاد جای زخم در ناحیه عمل شده رخ می‌دهد.

فیبروز بینی می‌تواند باعث تغییر شکل ظاهری بینی ، محدودیت در حرکت بافت‌ها و حتی مشکلات تنفسی شود. این وضعیت معمولاً در نتیجه یک واکنش غیرطبیعی بدن به فرآیند ترمیم زخم‌ها یا جراحی‌های متعدد ایجاد می‌شود و می‌تواند نتایج جراحی بینی را تحت تأثیر قرار دهد. در موارد جدی تر ، فیبروز بینی ممکن است نیاز به مداخلات پزشکی یا جراحی مجدد داشته باشد.

دلایل فیبروز بینی

فیبروز دماغ می‌تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به واکنش التهابی بدن به جراحی یا آسیب‌های وارده به بافت‌های بینی اشاره کرد. جراحی‌های متعدد بینی ، استفاده نادرست از تکنیک‌های جراحی و عدم رعایت توصیه‌های پس از عمل از عواملی هستند که می‌توانند ریسک فیبروز را افزایش دهند.

همچنین ، عفونت‌های بعد از جراحی و واکنش‌های آلرژیک نیز می‌توانند باعث تشدید فرآیند فیبروز شوند. در برخی افراد، استعداد ژنتیکی به تشکیل بافت‌های زخم بیش از حد نیز می‌تواند نقش داشته باشد. کنترل و کاهش عوامل التهابی بعد از جراحی و مراقبت‌های دقیق پس از عمل می‌تواند به کاهش خطر ایجاد فیبروز کمک کند.

علائم فیبروز دماغ

فیبروز می‌تواند با علائم مختلفی همراه باشد که بسته به شدت و گستردگی آن متفاوت است. از جمله این علائم می‌توان به سختی یا سفتی در ناحیه بینی ، کاهش انعطاف‌پذیری بافت‌های بینی ، تغییر شکل ظاهری بینی و حتی مشکلات تنفسی اشاره کرد. افراد مبتلا ممکن است احساس کنند که بینی‌شان نسبت به قبل از عمل سفت‌تر شده و حرکت بافت‌ها محدودتر است.

در برخی از موارد ، بروز ناراحتی یا درد مزمن در ناحیه عمل‌شده نیز ممکن است یکی از علائم فیبروز باشد. این علائم می‌تواند در نتیجه تشکیل بافت‌های زائد و جای زخم‌های غیرعادی در بینی رخ دهد و نیاز به مداخلات درمانی داشته باشد.

روش‌های پیشگیری از فیبروز اضافی بینی

پیشگیری از این عارضه در بینی نیازمند توجه دقیق به یک سری از فاکتورها مانند مراقبت‌های پس از جراحی ، انتخاب جراح حرفه ای ، کنترل عوامل زمینه ای است. یکی از مهم‌ترین اقدامات پیشگیرانه ، استفاده از تکنیک‌های جراحی با کمترین آسیب ممکن به بافت‌های بینی است.

رعایت دقیق توصیه‌های پزشک پس از جراحی ، از جمله استفاده منظم از داروهای ضد التهابی و پرهیز از فعالیت‌های فیزیکی شدید، می‌تواند در کاهش خطر فیبروز مؤثر باشد. ماساژهای تجویزی توسط پزشک نیز می‌تواند به کاهش تشکیل بافت‌های زخم کمک کند. علاوه بر این ، افرادی که سابقه تشکیل بافت زخم زیاد دارند ، باید با پزشک خود در مورد روش‌های خاص پیشگیری از فیبروز مشورت کنند.درمان فیبروز بینی بعد از جراحی

درمان سفت شدن غیرعادی بینی پس از جراحی معمولاً بسته به شدت و محل فیبروز متفاوت است و ممکن است شامل روش‌های غیرجراحی یا جراحی باشد. در مراحل اولیه ، ممکن است پزشک داروهای ضد التهابی یا کورتیکواستروئیدها را برای کاهش التهاب و جلوگیری از پیشرفت فیبروز تجویز کند. ماساژهای منظم نیز می‌تواند به نرم کردن بافت‌های سفت و کاهش تشکیل بافت‌های زائد کمک کند.

در موارد شدیدتر که فیبروز به طور قابل توجهی بر شکل ظاهری یا عملکرد بینی تأثیر گذاشته است ، ممکن است نیاز به جراحی مجدد برای برداشتن بافت‌های زائد و اصلاح شکل بینی باشد. درمان به موقع و مناسب می‌تواند از تشدید علائم و مشکلات بیشتر جلوگیری کند.

تزریق کورتون و کاهش تورم و فیبروز

تزریق کورتون به بینی ، یکی از روش‌های مؤثر در کاهش تورم و جلوگیری از ایجاد فیبروز پس از جراحی بینی است. کورتیکواستروئیدها ، به ویژه تریامسینولون ، با کاهش التهاب و مهار تولید کلاژن اضافی در بافت‌های جراحی‌شده ، می‌توانند از تشکیل بافت‌های زخم غیرعادی و فیبروز جلوگیری کنند.

این تزریق‌ها معمولاً در ناحیه‌ای که تورم یا فیبروز به وجود آمده است ، انجام می‌شوند و به مرور زمان باعث کاهش سفتی و بازگشت انعطاف‌ پذیری به بافت‌های بینی می‌شوند. البته تزریق کورتون باید تحت نظارت دقیق پزشک و به میزان مناسب انجام شود تا از عوارض جانبی احتمالی آن جلوگیری شود.

فیبروز بیشتر در چه نوع بینی اتفاق می‌افتد؟

فیبروز بیشتر در افرادی رخ می‌دهد که دارای پوست بینی‌ ضخیم و چرب (بینی های گوشتی) هستند. این نوع بینی‌ها به دلیل دارا بودن غدد چربی بیشتر و ضخامت بالای پوست ، به طور طبیعی مستعدتر به ایجاد التهاب و تشکیل بافت‌های زخم پس از جراحی هستند. همچنین ، افرادی که به طور ژنتیکی مستعد تشکیل بافت‌های زخم زیاد (کلویید) هستند نیز ممکن است بیشتر در معرض خطر فیبروز قرار گیرند.